
PROSTAT İTİHAPLARINDA BELİRTİ VE ŞİKAYETLER NELERDİR?
Prostatit türlerinde şikayet ve belirtiler birbirine benzer. Sadece akut prostatit farklıdır. Klinik tabloya bakılarak akut prostatit tanısı konulabilir. Ancak diğer prostatitlerde, klinik tablo ile prostatitin tipi anlaşılamaz.
Akut prostatitlerde belirti ve şikayetler:
- Ateş, titreme,
- Prostat bölgesinde (Kalın barsağın son kısmı, anüs çevresi) ağrı ve hassasiyet,
- İdrar yaparken zorlanma, yanma, idrar yapamama,
- Dışkılamada zorluk, ağrı,
- Parmakla prostat muayenesinde ileri derecede ağrı.
Kronik prostatitlerde belirti ve şikayetler:
Kronik prostatitlerde (bakteriyel, non-bakteriyel) belirti ve şikayetler, çok çeşitlidir. Bazen birkaç belirti ön plana geçebilir. Bunlar bazen hafif seyirli bazen şiddetlidir. Alevlenmeler ve iyileşmeler dönemleri ile seyrederler.
- Sık idrar yapma, idrar yaparken veya yaptıktan sonra yanma veya ağrı, gece idrara kalkma, ani idrar hissi, idrarı rahat yapamama, idrar yaptıktan sonra hala idrar varmış hissi, idrarın zayıf akması ve hastanın kendine göre tarif ettiği çeşitli idrar yapma şikayetleri,
- Peniste, karnın alt kısmında, torbalarda, makatta, anüste ağrı, rahatsızlık hissi, karıncalanma, yanma hissi,
- Kabızlık, rahat dışkılayamama, kalın barsağın son kısmında yanma ve kaşınma gibi barsaklarla ilgili şikayetler,
- Ereksiyon bozukluğu, erken boşalma, boşalamama, boşalma sırasında veya sonrasında ağrı, cinsel isteksizlik gibi cinsellikle ilgili şikayetler.

PROSTAT İLTİHABI NASIL TEŞHİS EDİLİR?
Prostat iltihaplarında teşhis laboratuar tetkiklerine dayanılarak konulursa da bir çok hastada detaylı sorgulama ile şikayet ve belirtilerden yola çıkarak tanı konulabilir. Laboratuar tetkikleri prostatitin tipini ayırtmada ve başarılı bir tedavi yapmada önemlidir.
Akut prostatitte teşhis kolaydır. Klinik tablo, prostat muayenesi, idrar tahlilleri ile tanı konulabilir. Prostat çok ağrılı olduğundan detaylı muayene ve makattan yapılan ultrasonografi değerlendirmeleri yapılamaz. Apseleşme ve diğer komplikasyonların, prostatite neden olan faktörlerin ortaya konulması için batın ultrasonografisi, direkt röntgen filmi, bazı durumlarda MR incelemeleri gerekebilir.
Kronik Prostatitlerde, diğer hastalıklarda olduğu gibi muayene, laboratuar ve görüntüleme tekniklerinden yararlanılarak teşhis konur. Laboratuar tetkiklerinden idrar tahlili ve kültürü ile idrar iltihap ve mikrop yönünden değerlendirir.
Prostatta iltihap olup olmadığı, prostat salgısının mikroskopta muayenesi ile anlaşılır. Bu prostat salgısının kültürü ile de etken olan mikroorganizma ayırt edilebilir. Prostat masajı yapıldıktan sonra idrar yolundan akan sıvı prostat salgısıdır. Prostat masajı ile sıvı elde edilemiyorsa masajdan hemen sonraki idrar alınır. Prostat sıvısını ihtiva eden bu idrar mikroskobik ve mikrobiyolojik olarak değerlendirilir.
Görüntüleme yöntemlerinden makattan yapılan ultrasonografi (Transrektal ultrasonografi) ve karından yapılan ultrasonografiler, özel durumlarda MR inceleme yapılabilir. Görüntüleme yöntemleri ile teşhis koyulmaz. Ancak, prostatın durumu ve prostatite yolabilecek anormalliklerin ortaya çıkartılmasında kullanılabilir.
PROSTAT İLTİHAPLARINDA TEDAVİ
Başarılı tedavi için öncelikle prostat iltihabının olup olmadığı tam olarak anlaşılmalıdır. Çünkü, prostat iltihabı belirtileri olmasına rağmen gerçekte prostat iltihabının olmadığı durumlar vardır. Bunlarda prostat iltihabına yönelik tedavi işe yaramayacaktır.
Tedavinin başarılı olması için prostat iltihabının tipi de belirlenmelidir. Çünkü, prostatitin her tipinin tedavisi farklıdır. Yıllarca prostat iltihabı tanısıyla yığınla ilaç kullanan hastalarda, bu iki özelliğe dikkat edilmediği görülmektedir.
Akut Bakteriyel prostatitte, prostata geçebilen antibiyotikler hemen başlanır. Tedavinin damar yoluyla yapılması gerekebilir. Bazen hastanın genel durumu o kadar bozulur ki hastaneye yatırılması gerekebilir. Bunun yanında barsak muhteviyatını yumuşatıcı ilaçlar, ateş düşürücüler kullanılır. Prostatta apse gelişmişse ve bu apse ilaçla gerilemiyorsa apsenin boşaltılması gerekir.
Kronik Bakteriyel Prostatitte prostata ulaşabilen ve etken olan mikroorganizmaya hassas antibiyotikler yeterli süre kullanılmalıdır. Bu süre 6-12 hafta arasında olabilir.
Kronik non-bakteriyel prostatitte, tedavi kolay değildir. Bunlarda da antibiyotikler denenir. Bu tip prostat iltihabının, bakteriler dışındaki bazı mikroplara oluşturulabildiği ve bunların kültürlerde üremediği dikkate alınarak etkili antibiyotiğin seçimi yapılmalıdır. Antibiyotiklerin 6-12 hafta kullanılması gerekebilir.
İdrar akımında problem olduğunda mesane çıkışını ve prostattaki kasları gevşeten ilaçlar kullanılabilir (alfa blokerler).
Kronik iltihaplarda genel olarak iltihabı önleyici anti inflamatuar ilaçlar, kas gevşeticiler, ağrı kesiciler tedaviyi kolaylaştırabilir.
Fizik tedavi, biofeedback tedavisi, kaplıcalar, sıcak banyolar denenebilir. Prostat masajı eski bir tedavi yöntemidir. Günümüzde tercih edilmemektedir.